برجستگی های شخصیتی حاج مرتضی در ذهن اهالی نازی آباد را می توان در عرصه‌های مختلف برشمرد که بیان همه آنها در این مجال نمی گنجد.
یکی از ماندگارترین خاطرات از او کسب و کارش و مردم داری و مشتری مداری او بود که او را از جمله مشهورترین و پر فروش ترین قصاب های محل قرار داده بود. دقت در انتخاب و خرید دام و نظارت بر ذبح شرعی که در سحرگاهان اتفاق می افتاد یکی از کارهای روزانه اش بود.
پاک کردن و گرفتن زوائد گوشت، قرار دادن در ترازو و اعتمادش به مشتریان از او کاسبی متفاوت ساخته بود.
هیچگاه پولی را که از مشتری میگرفت نمی‌شمرد و هرچه مشتری می گفت قبول می‌کرد.
رسیدگی و توجه او به افراد بی بضاعت با رعایت عزت نفس آنها از جمله برجستگی‌های او بود. افرادی بودند که به او مراجعه و با پول اندکی گوشت روزانه‌شان را تحویل می گرفتند، بدون اینکه سایر مشتریان متوجه شوند که گوشتی که کشیده و تحویل شده تناسبی با پول دریافتی ندارد. و نکته مهم اینکه گشاده رویی او آنها را از آمدن مجدد در آینده باز نمی داشت.
اینگونه رفتارها بود که از او به عنوان کاسبی با انصاف نام می بردند و همیشه قبل از باز شدن مغازه اش، مردم در صف خرید منتظر او بودند و تا پایان روز لحظه ی بی مشتری نبود.
یکی دیگر از از خصائل او عشق و علاقه اش به اباعبدالله الحسین (ع) بود. او صاحب خانه شدنش را از آنجایی که هیچ تصوری از آن نداشت از جمله عنایات حضرت اباعبدالله علیه السلام به خود می دانست. بدین جهت حاج محمد کاشی برآن شد که مراسم عزاداری سیدالشهدا(ع) در آن منزل برپا شود. لذا از سال ۱۳۳۵ پس از خرید خانه، هر ساله هیات سجادیه و پس از آن هیأت موسی بن جعفر (ع) دهه آخر صفر برنامه خود را در منزل حاج مرتضی اجرا می‌کردند و مجالس دهه اول هیأت جوانان مکتب ولیعصر(عج) از سال ۱۳۴۲ به بعد در منزل ایشان برگزار می شد.
نا گفته نماند که این هیأت قبل از این با نام دو طفلان مسلم در خرابه‌ای در خیابان مدائن، ابتداء میدان دادگستر برگزار می گردید و غذای این هیآت در منزل حاج مرتضی و توسط خانواده ایشان طبخ می شد. سپس ایشان درخواست کردند جلسه هیأت در دهه اول در منزل ایشان برگزار شود.
حاج مرتضی کاشی، درنهایت منزلش را به نیت باقیات الصالحات تبدیل به حسینیه ای بزرگ تحت عنوان بیت النورعلی محمد آقا محمد کاشی نمود. این حسینیه هم اکنون از بزرگ ترین و فعال ترین مراکز فعالیت هیئات در نازی آباد بوده و درمناسبت های مذهبی و در طول سال پذیرای خیل مشتاقان خاندان عصمت و طهارت می باشد.
او همان گونه که زندگیش را وقت مولایش نمود فرزندانی تربیت کرد که راه اباعبدالله الحسین (ع) را پیمودند. در طول دفاع مقدس یکی از فرزندانش (علی محمد) به فیض شهادت نائل آمد و چهار نفر دیگر مجروح و جانباز شدند.
