درود بر بندگان صبور خدا🌹
صبر و صبوری از اون ویژگی های ممتاز اخلاقی است که اگر هر کسی موفق شود آن را در رفتار خود نهادینه نماید، مطمئن باشد که کشتی خود را در این دریای طوفان زده و مواج زندگی، به سلامت به مقصد رسانده و با آرامش در ساحل امن پهلو می گیرد. در کتب آسمانی نیز صابرین و خوی و خصلت برگوارانه ایشان مورد تحسین و تمجید قرار گرفته است.
البته باید گفت که، صبوری کردن یک مهارت است که از دوران کودکی قابل آموزش است. خانواده ها می توانند و باید که به فرزندان خویش آموزش صبر دهند، نه اینکه فرزند هر درخواستی که داشت را سریعا اجابت کنند و با همین روش غلط، یک فرزند عجول و همیشه طلبکار بار آورند! باید در همان ابتدای زندگی به فرزند خود آموزش دهید که زندگی دارای سختی هایی است که باید با صبر و شکیبائی آن را پشت سر گذاشت.
و شک نکنید که این مهارت همواره در چم و خم زندگی «زوجین موفق» زیاد به چشم می خورد:
🔴 نقش صبر و صبوری در زندگی زوجین موفق:
محال ممکن است شما زوج موفقی را بشناسید و بگویید که آنها بدون اینکه صبور بوده باشند، دارای روابط و زندگی موفقی شده اند!
اما بهتر است ابتدا بر روی واژه صبر کمی تأمل کنیم؛ صبر به معنای انجام دادن کار خاص و ویژه ای نیست، بلکه مراد از صبر انجام ندادن یکسری از کارهاست که شرایط را سخت تر و بغرنج تر می نماید. مثلاً اگر در مواجهه با فوت یک عزیز می گویند صبور باشید، آیا به این معناست که گریه نکنید؟ تشییع جنازه اش نروید؟ کمتر از او یاد کنید؟ یا فقدان او را فراموش کنید؟ قطعاً مراد هیچ یک از این ها نیست، معنای صبر در اینجا یعنی این که برخی کارها را انجام ندهیم. مثلا بی تابی نکنیم، به خدا و زمین و زمان بد نگوییم و... .
در حقیقت صبر در هر چیزی، معنای مربوط به خود را دارد.
صبر، در معنای کلی، یعنی ترک برخی از کارها؛ همچنانکه گفتیم، در صبر قرار نیست کاری انجام بدهیم؛ بلکه قرار است کارهایی را انجام ندهیم.
تجربه ی زندگی نشان داده است راه حل بسیاری از مشکلات، صبر و صبوری است.
.jpg)
توصیه جدی این است که هنگام صبر، بهتر است سه کار انجام ندهیم:
اول: کاهلی نکنیم؛ بلکه برای حل مشکلات تلاش کنیم. برخی از ما بر این تصوریم که صبر یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و به انتظار بنشینیم تا مشکلمان حل شود. در حالی که برعکس؛ صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله بگیریم.
دوم: دلتنگی نکرده و خود را نگران نکنیم. جایز نیست که به خاطر مشکلاتمان دلتنگی کنیم و عبوس و افسرده در گوشه ای بنشینیم. البته ایراد ندارد اشک بریزیم؛ اما توصیه این است که دلتنگی نکرده و صبر داشته باشیم.
سوم : شکایت نکنیم و غر نزنیم و بد و بیراه نگوییم. به خدا و روزگار و بخت و اقبال و زمین و زمان اعتراض نکنیم. عباراتی از قبیل «این چه همسری بود که نصیب من شد»، «این چه شانسی بود که من داشتم»، «من چه خطایی انجام داده بودم که چنین سیاه بخت شدم» همه و همه بوی شکایت می دهند. این شکایت ها همگی مخالف صبر است و این چیزی است که از آن نهی شده ایم.
اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد، و از طرف دیگر خدا هم با ما خواهد بود.
شاید مهمترین معنای صبر در روابط خانوادگی این است که به فکر انتقام نباشیم؛ تلافی نکنیم؛ لج و لجبازی نکنیم، به روی خودمان نیاوریم، نگوییم که با این کارها او جری می شود، اصلاً در ازدواج بحث از جری شدن نیست، بلکه باید گذشت کرد و به روی خود نیاورد و چشم پوشی کرد. البته به خاطر داشته باشیم که نتیجه ی چنین رفتارهایی الزاماً زود به نتیجه رسیدن نیست. نگویید که یکی دوبار امتحان کردم و همسرم جری تر شد؛ این نقد ماجرا و همان صبوری نکردن است! حتماً و قطعاً در دراز مدت، ثمره ی شیرین آن را خواهید دید. نهالی که با صبر می نشانید دیر به بار می نشیند اما پربار و شیرین به بار خواهد نشست.
البته باید مصادیقی که صبر بر آن ها جایز است را بشناسیم و بعد نسبت به آن ها صبور باشیم. اگر همسر فردی معتاد است، زمان مشکلش را حل نمی کند؛ بلکه زمان مسئله را حادتر می کند. صبر در مقابل همسری که اهل فساد و آلودگی های اخلاقی است، به معنی سکوت نیست، و یا در مورد همسری که قمار می کند ویا شراب می خورد و از تعادل خارج می شود، زمان درمان مناسبی نیست در این موارد باید به مشاوران مطمئن و با تجربه مراجعه کرد.
در واقع حیطه ی بحث ما مربوط به عدم توافق های اخلاقی و نقطه ضعف های عرفی است که عموماً هر فردی ممکن است به آن دچار باشد، مانند فردی که کم حرف است؛ فراموش می کند ابراز محبت و اظهار عشق ورزی کند؛ تنبل است؛ زیاد غر می زند؛ رازدار نیست یا به آراستگی ظاهر خود توجهی ندارد. البته تحمّل اینها نیز در زندگی زناشویی سنگین و سخت است؛ ولی این مشکلات در سطحی نیستند که عرف و اجتماع به حادّ بودن آن ها نظر دهند و یا جامعه آنها را به عنوان فسادهای روشن و آشکار و محکمه پسند تلقی کند.
در هفته آینده نیز به دلیل اهمیت موضوع صبر، این بحث را ادامه خواهیم داد. موفق باشید.🌹
فاطمه موسوی، روان شناس
شاهین نوش آبادی، مشاور
