درود بر والدین گرامی
شاید تاکنون همه ی ما تجربه ی مراقبت کردن از بیماری را داشته ایم. یادمان می آید که آن اوقات چقدر سخت و طاقت فرساست! چرا که مدام با آه و ناله و روحیه ی افسرده ی کسی روبرو هستیم که درد و رنج دارد! حالا در نظر بگیریم اگر از ما خواسته میشد تا همواره از بیماران پرستاری و مراقبت کنیم! آیا واقعاً می پذیرفتیم و از عهده اش برمی آمدیم؟
اینجاست که باید بگوییم قرار گرفتن در موقعیت پرستاری و کادر درمان واقعاً روحیه ی خاصی را می طلبد. جالب است بدانیم قرار داشتن در موقعیت پدر و مادر بودن نیز همچون پرستاری، نیاز به ویژگی های مشترکی دارد که البته همه ی ما در موقعیت های مختلف زندگی و بخصوص در پدر و مادر بودن لازم است تا شمه ای از این ویژگی ها را در منش و شخصیت و رفتار خود داشته باشیم.
این هفته ضمن تبریک سالروز ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار، باهم به بررسی این ویژگی ها می پردازیم:
اهمیت ویژگی‌های انسانی در کادر درمان و در پدران و مادران
در حرفه‌های مرتبط با نگهداری و مراقبت، مانند پرستاری و کادر درمان و همچنین پدر بودن و مادر بودن، ویژگی‌های انسانی نظیر تحمل، صبوری، محبت و امید دادن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. این ویژگی‌ها نه تنها بر کیفیت خدمات درمانی و زندگی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر روحیه و سلامت روان بیماران و فرزندان نیز تأثیرگذار است.
تحمل و صبوری
تحمل و صبوری از ویژگی‌های اساسی در کادر درمان هستند. پرستاران و کادر درمان باید بتوانند در مواجهه با چالش‌ها و فشارهای کاری، آرامش خود را حفظ کنند. بیماران مختلف، ممکن است در شرایطی قرار داشته باشند که نیاز به توجه و مراقبت ویژه داشته باشند و این نیازها ممکن است به صورت مکرر و در زمان‌های نامناسب بروز کنند. از سویی دیگر در زندگی روزمره نیز والدین باید صبوری و تحمل را در رابطه با فرزندان خود داشته باشند. تربیت کودکان و نوجوانان فرآیندی زمان‌بر و چالش‌برانگیز است. والدین با صبوری می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند تا مهارت‌های اجتماعی و عاطفی را یاد بگیرند و در مواجهه با مشکلات زندگی قوی‌تر شوند.
محبت و همدلی
محبت و همدلی از دیگر ویژگی‌های ضروری در کادر درمان هستند. پرستاران باید بتوانند با بیماران ارتباط عاطفی برقرار کنند و احساسات آنها را درک کنند. این ارتباط می‌تواند به کاهش اضطراب و استرس بیماران کمک کند و احساس امنیت و آرامش را در آنها ایجاد کند. همچنین در زندگی خانوادگی، والدین نیز باید محبت و همدلی را در رابطه با فرزندان خود نشان دهند. این محبت می‌تواند به ایجاد اعتماد و ارتباط مثبت بین والدین و فرزندان کمک کند و به فرزندان احساس ارزشمندی و امنیت بدهد.
امید دادن
امید دادن به بیماران یکی از مهم‌ترین وظایف کادر درمان است. پرستاران باید بتوانند به بیماران امید بدهند و آنها را در مسیر بهبودی تشویق کنند. این امید می‌تواند تأثیر زیادی بر روند درمان و بهبودی بیماران داشته باشد. و اما این ویژگی نیز در زندگی روزمره کاربرد مهمی دارد. بخصوص والدین نیز باید به فرزندان خود امید بدهند و آنها را تشویق کنند تا به اهداف و آرزوهای خود برسند. این امید می‌تواند به فرزندان کمک کند تا در مواجهه با چالش‌ها و ناکامی‌ها قوی‌تر شوند و به سمت موفقیت حرکت کنند.
تأثیر بر سلامت روان
ویژگی‌های انسانی نظیر تحمل، صبوری، محبت و امید دادن نه تنها بر کیفیت خدمات درمانی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر سلامت روان بیماران نیز تأثیرگذار است. این ویژگی‌ها می‌توانند به کاهش استرس، اضطراب و افسردگی کمک کنند و احساس رضایت و خوشبختی را افزایش دهند. همین ویژگی ها اگر در رفتار والدین وجود داشته باشد قطعاً همان تأثیرات مثبت و مطلوب را بر روی فرزندان خواهد گذاشت.
ایجاد محیط مثبت
وجود این ویژگی‌ها در کادر درمان و والدین می‌تواند به ایجاد محیطی مثبت و حمایت‌کننده کمک کند. این محیط می‌تواند به بیماران و فرزندان کمک کند تا احساس امنیت و آرامش کنند و به رشد و پیشرفت خود ادامه دهند.
امید است همه ی ما بتوانیم چنین ویژگی‌های انسانی نظیر تحمل، صبوری، محبت و امید دادن که در کادر درمان و در زندگی خانوادگی لازم و از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است را در خود پرورش داده و باعث سلامت روان و رشد عاطفی فرزندان خود شویم. با تقویت این ویژگی‌هاست که می‌توان به ایجاد جامعه‌ای سالم‌تر و شادتر کمک کرد. جامعه ای که در آن افراد به یکدیگر محبت و حمایت می کنند و در کنار هم به رشد و پیشرفت می رسند.
تهیه و تنظیم:
فاطمه موسوی، روان شناس و زوج درمانگر
شاهین نوش آبادی، مدرس و مشاور امور خانواده
